José van den Bosch-van Os
28 juli 2025
In de evangelielezing van komende zondag (Lucas 12, 13-21) wordt Jezus gevraagd te bemiddelen in een erfeniskwestie. Jezus doet dat niet. In plaats daarvan vertelt Hij een gelijkenis over een rijke boer.
Deze heeft voor jaren rijkdom vergaard, hij heeft zijn zaakjes op orde en hij zegt tegen zichzelf: “rust nu uit, eet en drink en geniet ervan!” Lang geniet hij niet van zijn rijkdom, want hij overlijdt al in de eerste nacht. “Dwaas”, noemt Jezus hem. Aardse rijkdom kan immers nooit blijvend zijn. De man heeft ‘schatten voor zichzelf vergaard’, maar daarmee is hij volgens Jezus niet rijk geworden.
Een confronterend verhaal. Want verzamelen we niet allemaal ‘schatten voor onszelf’? We gunnen ons luxe en comfort, we zijn voor allerlei zaken verzekerd en het liefst hebben we een potje achter de hand voor onvoorziene uitgaven. Is dat dan niet goed in Jezus’ ogen?
Waar het om gaat is dat de evangelist Lucas, die dit verhaal heeft geschreven, ons probeert los te weken van het idee dat we met geld en goed onze eigen veiligheid en toekomst kunnen verzekeren. En ergens voelen we dat zelf ook aan, dat dit niet kan én dat het daar in het leven niet om gaat.
Jezus wijst ons een andere weg, een weg van betrokkenheid op onze medemens, een weg van goedheid, een weg van vertrouwen op God. Zo iemand is rijk in de ogen van Jezus. In het verkrijgen van die erfenis wil Jezus bemiddelen.
José van den Bosch-van Os
