De laatste zondagen van het kerkelijk jaar gingen over de eindtijd. De tekenen van het leven en de wereld waarin wij leven. Nu hier en dan daar. De tekenen van oorlog en geweld. De tekenen van onvrede en liefdeloosheid.
Je moet je daarop voorbereiden zo zegt het Evangelie. De overheid zegt ons dat ook. Een overlevingspakket in huis halen zodat je niet voor verrassingen komt te staan. De situatie kunnen overleven. Maar de boodschap van Jezus zegt ons dat je niet bang of angstig hoeft te zijn. Hij zal met ons zijn. Wij beginnen weer aan de Advent. Een periode van wachten en verwachten. We worden opgeroepen tot waakzaamheid. Dat mogen wij zijn in de tekenen die hoopvol zijn. De tekenen van nieuw leven. Een teken van licht en vrede. Van hoop die doet leven.
Het heil is nabij zo zegt Jesaja op de eerste zondag van de Advent. Niemand zal nog leren oorlog voeren. We mogen dan wandelen in het licht van de Heer. Met Maria mogen ook wij ontvankelijk zijn voor dat Licht. Voor dat leven. Dat wij in Geloof, deze Hoop, in Liefde ook in ons overlevingspakket doen. In de woorden uit het verleden. De woorden van Gods goede boodschap en woorden van allen die daarvan getuigen mag ons dat gegeven zijn.
Het overlevingspakket voor het dagelijks leven en het overlevingspakket voor ons geloof sluiten elkaar niet uit. Denk maar aan het Onze Vader. Geef ons heden ons dagelijks brood. Die wij verwachten Kind van Licht en Vrede is het Brood van Eeuwig Leven. Hij heeft ons het Onze Vader gegeven.
Een goede weg op weg naar zijn geboorte voor ons allen. En mede namens het pastoraal team goede en inspireerde dagen met Kerstmis 2025.
Willy Rekveld, parochievicaris
