Patrick Kuipers
9 december 2025
We zitten volop in de spreekwoordelijke donkere dagen voor Kerstmis. Als je ’s morgens wakker wordt dan is het nog donker en als je pech hebt dan blijft het de hele dag door een beetje somber en schemerig.
Maar niet alleen de natuur is donker en somber … ook onze wereld snakt naar licht. Het is donker geworden door het aanhoudende geweld op zoveel plaatsen en de uitzichtloosheid voor heel veel mensen. Of door de onafzienbare stroom mensen die op de vlucht zijn voor oorlog en geweld … op zoek naar een betere toekomst. Of de verkilling in onze eigen samenleving. Er is een klimaat ontstaan van harde standpunten … onbegrip … verdeeldheid … polarisatie. Geen nuances meer. Het is vaak donker … somber en koud.
Van huis uit zijn christenen hoopvolle mensen die uitzien naar de toekomst. De apostel Jakobus schrijft niet voor niets: Jullie moeten geduldig zijn en moedig, want de komst van de Heer is nabij. Ook wij verwachten de komst van de Heer. Wij zien in deze advent uit naar de komst van Jezus en daarmee naar de overwinning van het goede over het kwade, van het licht over de duisternis.
Tot dat moment zullen wij ons een beetje moeten gedragen als de kaarsen van de adventskrans: geduldig ons licht laten schijnen in deze wereld, getuigen van hoop tegen alle wanhoop in, van licht in alle duisternis, van leven waar de dood het voor het zeggen lijkt te hebben. Met moed en vol vertrouwen!
Pastoor Patrick Kuipers
