De Duitse diacones Charlotte Reihlen maakte halverwege de 19e eeuw een bekende afbeelding van de brede en de smalle weg, een metafoor uit de Begrede. Ze brengt daarbij heel treffend in beeld dat de brede weg een aantrekkelijke weg is, die voert over en langs ‘s werelds comfort en overdaad, maar uiteindelijk nergens toe leidt. De smalle weg daarentegen kent minder luxe en verleidingen en voert uiteindelijk naar het koninkrijk van God.
De angstvalligheid waarmee eeuwenlang is gedacht over hemel en hel behoort gelukkig tot het verleden. Tegenwoordig denken veel mensen dat ze wel goed terecht zullen komen na hun dood. Het evangelie van deze zondag (Lc. 13, 22-30) stelt dat toch ter discussie. Mensen die dachten dat ze vanzelfsprekend binnen zouden mogen, staan buiten in de kou. En zij die dachten dat ze nooit een kans hadden zitten aan een groot feestmaal. God houdt van omkeringen. De eersten worden de laatsten, de laatsten worden de eersten, en de trotse mensen die zeker waren van hun plaats ontdekken dat ze bij de verkeerde deur stonden.
Maar Jezus sluit niemand uit. De deur is niet gesloten voor hen die aankloppen; de deur is gesloten voor hen die denken dat ze er recht op hebben. Laten wij ons inspannen, laten wij ons best doen om door de nauwe poort binnen te komen. Gewoon door goed te zijn voor anderen ... door ons geloof serieus te nemen en de blijde boodschap van liefde, vrede en gerechtigheid te verkondigen. Dan zullen wij uiteindelijk goed terechtkomen.
Patrick Kuipers, pastoor
