In de Goede Week (van Palmzondag tot en met Stille Zaterdag) die uitloopt op Pasen gaan we met Jezus mee op het laatste gedeelte van zijn weg. Op het diepte- en tegelijk hoogtepunt van zijn leven. We gaan mee op een reis die ons door het donker naar het licht brengt. We worden uitgenodigd om dit te doen als Pelgrims van hoop.
Dat is, om het met woorden van deze tijd te zeggen, een uitdaging. Want er is veel aan de hand in de wereld, veel dat ons angstig en onzeker maakt. En ook in ons persoonlijke leven kan zich van alles voordoen, waardoor wij eerder somber en pessimistisch gestemd zijn dan hoopvol.
Toch heeft paus Franciscus aan dit Heilig Jaar 2025 het thema “Pelgrims van hoop” meegegeven en worden wij opgeroepen om ons te richten op plekken van hoop en hoopvolle gebeurtenissen in de samenleving en op mensen die hoop uitstralen. Om zelf Pelgrims van hoop te zijn.
Want: “De hoop stelt niet teleur”. Dat is de titel die paus Franciscus heeft gegeven aan het document waarmee hij het Heilig Jaar 2025 heeft afgekondigd. Het is de hoop die verbonden is met de Goede Week en met de boodschap van Pasen.
“Hoop” is een heel oud religieus thema.
“Hoop” leeft in het hart van iedere mens, als een verlangen naar het goede en naar toekomst. Religieuze hoop is meer dan “ik hoop het”, dat een zekere mate van verwachting oproept, maar ook onzeker klinkt. Bijbelse, christelijke hoop is niet het “ik hoop maar dat het goed komt”, het is een zekere hoop omdat het gegrond is in God. Deze hoop is als een vlam die nooit dooft.
Maar mensen kunnen wel moedeloos zijn, wanhopig zelfs. Als Jezus die op zijn lijdensweg de eeuwenoude psalmwoorden ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?’ (psalm 22, 2) riep. De dichter van deze psalm klaagt zijn nood, zijn boosheid, zijn pijn, zijn verdriet. Maar in zijn klagen verandert zijn stemming. Blijkbaar is er al iets van troost als je bidt of je je beklag doet bij God.
En er is meer. De psalmdichter voelt ook hoop en vertrouwen. Hij is ervan overtuigd: het zal anders worden, het zal weer goed komen, God maakt zijn naam waar. ‘Want het koningschap is aan de Heer, Hij heerst over de volken’ (psalm 22, 29). Er is lijden en nood, maar deze hebben niet het laatste woord.
Onze hoop moet soms gevoed en gesterkt worden, moet nieuw leven ingeblazen krijgen. Ik wens ons allen dat de Goede Week en Pasen ons die hoop schenken. Dat die fundamentele hoop ons nooit verlaat en altijd in ons is.
Mede namens mijn collega’s wens ik u van harte een zalig Pasen.
José van den Bosch-van Os, pastoraal werkster
